ประสบการณ์แสนมันส์ ของหนังสือ Asia Conserved

ด้วยความกรุณาของอาจารย์ท่านหนึ่งทําให้ช่วงปิดเทอมปีสองกลายเป็นช่วงเวลาหนึ่งที่มี
ค่าของชีวิตเลยทีเดียว ไม่คิดว่าคนชอบงานภาพประกอบแบบเรา จะมาทํางานแบบนี้ได้และก็เพิ่งรู้ว่าการทําหนังสือเล่มมันกินพลังงานขนาดนี้ หนังสือ Asia Conserved เป็นหนังสือที่แสดงและให้รางวัล กับ สถาปัตยกรรม เก่าแก่ของประเทศต่างๆ ( มีประเทศไทยด้วย ) โดยองค์กรยูเนสโก้ หนังสือมีทั้งหมด 440 หน้า โดยจะในแต่ละสถานที่นอกจากจะบอกถึงเรื่องราวทั่วไปของสถานที่นั้นๆแล้ว ยังบอกถึง โครงสร้าง และแนวความคิด ที่ใช้ในการออกแบบ สถานที่น้ั้นๆอีกด้วย ซึ่งตรงนี้ก็ตรงกับงานออกแบบของพวกเรา ซึ่งพอได้โจทย์หรือแรงบรรดาลใจ ก็จะมาวิเคราะห์ข้อมูล และเริ่มตีกรอบทางความคิดของงาน แก้ปัญหางาน และออกมาเป็นผลงานในที่สุด

เอาหล่ะมาพูดถึงเรื่องการทําหนังสือกันดีกว่า หนังสือ 440 หน้าถ้าไม่มีการวางแผนและการแบ่งสัดส่วนงานที่ดี เกิดปัญหาแน่ สิ่งแรกเลยที่จําได้คือ หลังจากไปรับ Brief จากทางยูเนสโก้ ก็มานั่งคุยกัน (อาจารย์วีร์,ตัวกระผม,เบน ) เริ่มจากคิด เรื่องภาพลักษณ์ของหนังสือที่อยากจะให้ออกมาเป็นยังไง โดนตัดสินใจกันว่า ในเมื่อหนังสือเล่มนี้เน้นประโยชน์ใช้สอยในการ โชว์ผลงานทางด้านสถาปัตยกรรม ก็เลยจะใช้พื้นหลังสีขาวเป็นหลัก เพื่อที่จะไม่ไปแข่งกับงาน จากนั้นก็เริ่มลงมือ sketch กัน
ทดลอง Layout ต่างๆ การแบ่งคอลัมน์ตั้งแต่ 1-3 การเลือกใช้ font รวมทั้ง ขนาด tracking, leading ของ font จากนั้นก็นํามาพิมพ์ และช่วยกันดู โดยวางแปะไว้บนกําแพง อยากจะบอกไว้เลยว่า การดูงานสิ่งพิมพ์สําคัญมากที่ต้องพิมพ์ออกมาดู ไม่ใช่ดูแต่บนจอ หลังจากนั้นก็เลือก layout รวมทั้งขนาดและสีที่คิดว่า ดีที่สุด กลับไป2แบบ โดยแบ่งไปทํากับเพื่อน และอาจารย์

การส่งงานของเราจะใช้วิธีส่งทาง Email ให้ดูกันซะเป็นส่วนใหญ่อาทิตย์หนึ่งก็จะเจอกันราวๆ 3ครั้งในช่วงแรก และมากขึ้นเรื่อยๆ ในอาทิตย์ต่อๆไปเพราะว่าจะทัาไม่ทันเอา ในระหว่างการทํางานก้มีปัญหามากมายพอพอกับจํานวนหน้าของมัน แต่การแก้ปัญหา มันก็เป็นเรื่องที่สนุกดี มีหลายครั้งที่แก้คนเดียวไม่ออก เมื่อนําไปคุยรวมกันก็ได้คําตอบที่ตัวเองคิดไม่ถึงเสมอ ( ถึงแม้บางทีจะไม่ใช่คําคอบที่ชอบที่สุดก็เหอ ) มีหลายครั้งทีี่ความเห็นของพวกผม กับทางยูเนสโก้มันช่างขัดกันเหลือเกิน แต่ก็จํายอมต้องใช้วิธี ถอยคนละก้าว เพื่อให้งานเดินต่อไปได้ ตรงนี้ถือเป็นอีกข้อที่สําคัญ เพราะบางที่งานที่พวกเราชอบ กับที่เขาต้องการ มันไม่ได้ตรงกันเสมอไป ก็ต้องทําใจไว้ในระดับหนึ่ง เพียงแต่ว่า ขอให้งานที่ออกมาแล้วพอเราเห็น เรายังกล้าบอกว่าเป็นงานที่เราทําก็แล้วกัน

งานก็ดําเนินแบบนี้ไปเป็นวงจรตลอด 3เดือนเต็ม ซึ่งในระหว่างนี้ก็มีงานสนุกๆแทรกเข้ามา ซึ่งไว้ในคราวหน้า ( ถ้าว่าง ) ก็จะนํามาเล่ากันอีก ในที่สุดด้วยความร่วมมือบวกความบ้าพลังของทีมงาน ก็ช่วยให้หนังสือจบลงจนได้ จริงๆก็เศร้าเพราะจะไม่ได้เจอไอ้คนที่เราเจอตลอด 3 เดือนอีกแล้ว

ด้านล่างจะเป็นภาพหนังสือและตัวอย่างนิดหน่อย ถ้าใครอยากดูของจริง มาติดต่อเองถ้าวันนั้นของไม่หนักจะแบกไปให้

--------------------------------------------------------------------------------------------------------